Wij zitten inmiddels midden in de derde (lange) fase van de competitie van MO17-1. Zoals in deel 4 was aangekondigd, wordt door de goede resultaten in fase 1 en 2 de klasse steeds sterker. Dat bleek meteen in de uitwedstrijd tegen HDS in Leersum op 28 januari. De week ervoor was nog geoefend tegen het sterke in de jongenscompetitie uitkomende UVV MO16-1 om te wennen aan een hoger tempo en (veel) meer tegenstand. Toen kwam de MO17-1 er al bijna niet aan te pas in de storm en regen in Vleuten-de Meern en werd het 4-0 voor UVV. Ook tegen HDS kwam FCD nauwelijks in de buurt van het doel van de tegenstander. Slechts twee kansen waarvan Berber er één tegen de lat schoot, wist FCD te creëren. Hoewel HDS kans na kans kreeg, wisten zij maar één keer te scoren. Het had dus ook zomaar een gelijkspel kunnen zijn in plaats van de 1-0 nederlaag maar het team was gewaarschuwd. De week erop mocht MO17-1 voor de derde keer dit seizoen (nu thuis) tegen SVO Kromme Rijnstreek aantreden. Dat zijn om de één of andere reden beladen wedstrijden. Ook nu ging het alle kanten op en bleef het tot het laatst heel spannend. Aangezien SVO te weinig speelsters had, werd er 9 tegen 9 gespeeld. Met 5 wissels en een lang smal veld was dat wel even aanpassen. Na de 0-1 en 0-2 wist FCD de ruststand toch op 2-2 te krijgen door doelpunten van Sonne en Berber. Na rust werd het 2-3 maar werd SVO moe. FCD kreeg steeds meer kansen en uiteindelijk lukte het Sofie om één minuut voor tijd de gelijkmaker in de verre bovenhoek te schieten. Deze zwaar bevochten 3-3 was nog enige weken onderwerp van gesprek bij onze toeschouwers. Op 11 februari ging MO17-1 naar Veenendaal voor de wedstrijd tegen DOVO. Wederom een uitwedstrijd op gras tegen een ‘rood’ team. Was het daarom net zo mat als tegen HDS? In ieder geval waren de kansen schaars, kwam DOVO op 1-0 maar lukte het Margot vlak voor rust met een mooie boogbal de 1-1 te scoren. De tweede helft ging iets beter, waren er wel een paar kleine kansjes maar bleef het 1-1. Nog steeds was er niet gewonnen en dat moest thuis tegen Renswoude dan maar gebeuren. Helaas was het wederom mat en de ruststand was dan ook 0-0. Na rust scoorde Renswoude de 0-1, maakte Berber de 1-1, kwam Renswoude vlak voor tijd wederom op voorsprong (1-2) maar gelukkig kon Berber meteen de 2-2 maken. Nog steeds niet gewonnen maar ook pas één keer verloren. Gelukkig stond meteen op dinsdagavond de naar voren geschoven thuiswedstrijd van 25 februari tegen Jonathan op het programma. MO17-1 heeft gelukkig het avondwedstrijd-syndroom van zich afgevoetbald. Het ging gelijk op, het was allemaal feller dan de voorafgaande wedstrijden en toch stond het 0-1 bij rust. Gelukkig draaide het team dat in de tweede helft mooi om. Na de 1-1 van Maria (na de beide palen geraakt te hebben besloot de bal toch maar achter de lijn te blijven) zag Kiki haar kans schoon om van 25 meter de bal bekeken over de keepster van Jonathan de lepelen. Berber had het mooiste voor het laatst bewaard. Vanaf 35 (nagemeten!) meter wist zij een vrije trap met een grote boog in één keer in het doel te schieten. Een mooie 3-1 overwinning. Na de vakantie wordt de competitie hervat met een thuiswedstrijd tegen koploper Candia. Daarna gaan wij naar de vriendinnen in Odijk en in Maarn. Maar daarover meer in deel 6.
