De scheids heeft altijd gelijk, ook als hij geen gelijk heeft.
Iedereen weet dat deze regel een voorwaarde is voor een soepel verloop van sportwedstrijden. Uiteraard houdt iedereen bij FC Driebergen zich hier aan. Binnen FC Driebergen wordt niet gescholden op -, laat staan gedreigd tegen de scheids. Dat doe je niet.
Zaterdag 10 september speelden bij FC Driebergen 2 teams van jongens onder 9 jaar hun eerste competitiewedstrijd van het nieuwe seizoen. De scheidsrechter was zo op het oog 15 jaar oud. De wedstrijd verliep zonder bijzonderheden en het was lekker weer. Wat wil je nog meer? Ineens blijft een speler van de bezoekende club op de grond liggen. Er leek niet iets bijzonders te zijn gebeurd, geen duidelijke overtreding, de scheidsrechter liet doorspelen. Dan loopt een verzorger van het bezoekende team het veld op en raapt de liggende speler op. De scheidsrechter komt erbij, de wedstrijd valt stil. Zo te zien ontstaat er een discussie. De verzorger praat, de scheidsrechter schudt zijn hoofd. Ouders, coaches en spelers kijken toe van een afstand en wachten af. Inmiddels is de coach van het bezoekende team het veld opgelopen. Zo te zien praat hij nu ook in op de scheidsrechter. Deze lijkt te volharden in een rustige maar besliste afwijzing van het protest.
Onmiskenbaar wordt de scheidsrechter daar midden op het veld onder druk gezet. Twee mannen tegen een knul. Het is niet een prettige aanblik. Ik sta in mijn eentje naast onze goal en aarzel. Zal ik er op af lopen? Dan ineens lijkt de scene afgelopen, de mannen lopen van het veld en de wedstrijd wordt hervat.
Na de wedstrijd hoor ik dat de verzorger tijdens zijn ‘gesprek’ met de scheidsrechter op het veld op intimiderende wijze had gezegd: “als je wat ouder was, had ik je nu op je bek geslagen!” Vanuit FC Driebergen zal een klacht ingediend worden, zo wordt me verteld. Bij de kantine tref ik de jonge scheidsrechter aangeslagen aan. Het huilen staat hem nader dan het lachen en ik probeer hem te steunen. Had ik dat maar gedaan tijdens de wedstrijd.
Ook vorig seizoen was ik getuige van een soortgelijk voorval. Tijdens een wedstrijd bij FC Driebergen tussen kleine jongens, werd de scheidsrechter, zelf ook nog een jongen, ineens keihard uitgescholden door een vader van de bezoekende partij. Toen een vader van FCD hem daar van een afstandje op aansprak, kreeg hij een zeer dreigend gebaar terug. Waarop hij veiligheidshalve maar inbond. Het spel ging intussen gewoon door.
Wat kan je als ouders en coaches op dit soort momenten doen?
Hieronder lees je de reactie op deze vraag van Paul Kooiman, coördinator van de scheidsrechters binnen FC Driebergen.
Paul Kooiman (coördinator scheidsrechters FC Driebergen)
Wat kunnen we doen als coach, scheidsrechters en ouders? Zoals ik er naar kijk, kunnen we twee dingen doen.
1. Goed opletten en elkaar aanspreken als je het opmerkt dat iemand zich teveel door de emoties laat meeslepen.
Het komt bij FCD gelukkig niet vaak voor, maar soms heb ik het idee dat ik naar een finale van het EK sta te kijken in plaats van naar een wedstrijd van de JO9 of JO14. Ik hoor nog al eens “dat is de emotie en dat hoort er bij’. Ik vind van niet. Het is helemaal niet vreemd om van elkaar te vragen onze emoties in toom te houden. Op school en op het werk, is het heel gebruikelijk dat wij ons beheersen, ook al kan ook daar de emotie soms hoog opspelen. Maar op het voetbalveld mag van alles worden gezegd; tegen tegenstanders, soms tegen medespelers en zeker tegen de scheidsrechter. Ik vind van niet. Ik word overal normaal bejegend, maar alles is anders als ik mijn scheidsrechterskleding aan heb. Dan mag er alles tegen ons worden gezegd. Ik vind van niet. Ik vind dat iedereen zich dan net zo goed moet beheersen. Ik vind het onzin dat dit niet zou kunnen ‘omdat voetbal nu eenmaal emotie is’. Ik zie dat het bij andere sporten ook kan. Ik vind dat we deze verkeerde gewoonte moeten afleren en er met elkaar tegen moeten optreden door er iets over te zeggen als het wel gebeurt.
Als scheidsrechter zullen we ons moeten beraden wat te doen in dergelijke gevallen. Misschien moeten we de wedstrijd staken als er sprake is van intimidatie. We gaan hierover met de scheidsrechters van FC Driebergen in gesprek.
2. Proberen te voorkomen dat het zover komt.
Dat kunnen we doen door zelf het goede voorbeeld te geven als ouder en als coach; steeds positief te coachen en het team aan te moedigen. Ook door de spelers te leren dat naar elkaar tijdens de wedstrijd te doen. En dat kan, want ook dat gebeurt!
Als scheidsrechter dragen wij daaraan bij door de kwaliteit van de arbitrage te bewaken en steeds te verbeteren. Dat doen we onder andere door onze jeugdscheidsrechters te coachen.
Er zijn altijd twee scheidsrechters aanwezig als er jeugdscheidsrechters fluiten. Helaas blijkt dat zij niet alles waarnemen; ze hebben evenals andere toeschouwers niet gemerkt hoe heftig het zaterdag op dit veld toeging.
We zullen bespreken wat we anders en/of beter kunnen doen in het vervolg en zo proberen dergelijke incidenten voor te zijn.
Stefan Kapitany (trainer / coach J09-1)
