Het einde van het jaar is vaak het moment voor een terugblik, een overpeinzing: wat ging goed, wat kan beter en wat blijft naadje. Om met het laatste te beginnen: Oranje. Als de creativiteit bij Teun en Wout vandaan moet komen (een Cruijffiaanse vrije trap in de 98e minuut: 2-2 naar de verlenging tegen Argentinië), dan vraag je je af of Van Gaal niet werkelijk alle vrijdenkerij uit het elftal had verbannen.
Selbst Denken? Ich Dachte es nicht! De Feldwebel maakte in de luttele pauzeminuten tussen regulier en verlenging korte metten met deze aanvallende Strapatzen. Iedereen terug in het hok en we gaan op naar de strafschoppen (want daar was op geoefend). U kent de afloop.
Wat beter kon was het vasthouden van de 0-1 voorsprong (voorzet Marijn, specialiteit-van-het-huis slidingschot van Lambert) halverwege de wedstrijd, vorige week bij APWC. Een goed voetballende ploeg, veel energie en een linksbuiten die snel en behendig was. Daar had Sjors een hele kluif aan, maar hij wist hem telkens buiten de zestien te houden. De tweede helft ging de getructe vleugelaanvaller op zoek naar duels binnen het strafschopgebied en wist tweemaal een strafschopwaardige overtreding te forceren: 2-1. Met een 3-1 eindstand werden drie dure punten achtergelaten.
Wat goed ging was het afsluiten van dit jaar met een zege op de gelijk-in-verliespunten concurrent Amsvorde. Met een gekochte scheids (nee, niet Mateu Lahoz), die volgens eigen zeggen derde klasse floot (of derde klassen: leeftijd 6+) en voormalig sluitpost Andor voor de geblesseerde Jeroen – bij het uitladen van de winkelwagen viel een doos frikandellen (een gros) op zijn enkel, of zoiets – werd afgetrapt tegen een wederom goed voetballende ploeg, inclusief een balvirtuoze dikke Mo – variant in de spits.
Met de weer herstelde Roy als libero naast Sander, vierde optie Fedde op linksback (geblesseerd aanwezig: Willem, gecondoleerd afwezig: Stol, wissel: Kevin) en een (op het oog) lucht dekkende Sjors op rechtsachter waren de vaste patronen van achteruit net wat minder vast. De boel kan dan even iets langer uit het lood worden gespeeld, waardoor linkshalf Maarten in sprintduels verzeild zou kunnen raken (zoals Mbappe versus Walker, maar dan de Nederlandse versie: Mbappe tegen Wandelaar). Dat gebeurde eenmaal, zie hierna.
Zondag 2 liep in een (dit seizoen zeldzame!) counter en de snelle en behendige rechtshalf van Amsvorde omzeilde buitenspel, op weg naar de 0-1.
Zo goed was Amsvorde nu ook weer niet (technisch vaardig wel, maar dat heeft ook iets voorspelbaars, dat voortdurend uitventen van al die niet-functionele balvaardigheid), dus moest dat in de cijfers worden rechtgetrokken. De steekbal van Roy op Lambert werd nog (vals?) afgevlagd, de breedlegger van Fedde op Lambert werd eveneens (vals?) afgevlagd, dus werd driemaal scheepsrecht. Een hoekschop werd niet goed verwerkt, Sjors gaf de bal mee aan Maurice, die zijn voorzet bij de tweede paal door Lambert zag worden binnengekopt: 1-1. Een mooie pauzestand.
Marin en Maarten werden gewisseld voor Michel en Martijn (leuke alliteratie, maar dat terzijde) en Kevin verving Sjors. Arjan hield zichzelf nog even als jokertje op de bank (hij kwam een kwartier voor tijd voor Aad, die 75 minuten lang vakkundig een tegenstander aan zich had gebonden) . Ondanks de vaste(re) patronen (zou je denken) werd buitenspel met een steekbal om zeep geholpen en kwam Amsvorde voor de tweede keer op voorsprong: 1-2. De tien minuten die daarop volgden gaven een sterk gevoel van “het zal toch niet weer, he …”.
Nu was door de wisselingen Fedde een linie naar voren geschoven en dat is prettig voor zo’n linkspoot met avontuur in de bovenkamer. Dan gaan de trossen los en weet niemand echt meer wat er te wachten staat, ook Fedde niet.
Waar Portugal in de strijd om de halve finale tegen Marokko de bal zelden tot nooit fatsoenlijk hoog voor de pot kreeg (terwijl je twee straaljagers als CR7 en Pepe op de startbaan hebt staan), daar produceerde deze jongste Bakker twee sublieme voorzetten. Eenmaal kon Koen met het hoofd de gelijkmaker bij de eerste paal binnen hameren (2-2), waarna met het sluiten van de markt broer Lambert (wie anders) bij de tweede paal geheel vrij de winnende treffer kon binnentikken: 3-2.
Deze wedstrijd werd mede mogelijk gemaakt door Kees, Henk en Fred en de trouwe tifosi. Graag tot volgend jaar!
