Afgelopen zaterdag stond voor het 3de van FC Driebergen de thuiswedstrijd tegen Candia’66 op het programma. De vorige twee competitiewedstrijden werden gewonnen, dus deze wedstrijd zou bepalend kunnen zijn voor de rest van het seizoen. De meeste waren keurig op tijd, op een aantal vaste patronen na. Het laatste afval werd gedumpt, al dan niet met de deur open en iedereen was er klaar voor. Het coaching/leiders duo Sjaak en Cees kon direct aan de bak aangezien er door vakantie, blessures en ziektes het nodige gewijzigd moest worden. Daarbij waren het vooral de achterhoede spelers die het dit keer lieten afweten. Sjaak en Cees, kortweg Sjees kwam tot de volgende opstelling:
Edwin; Marco, Michel, Rook, Jelle; Pim, Bagdad, Kevin, Mazlum; Hidde, Maurice
Met op de bank toch nog 4 wissels, namelijk de vier spitsen Elmar, Jeffrey, Miquel en Marijn
Het begin van de wedstrijd liet een beeld zien wat we nu al een wedstrijd of 6 hebben gezien. FCD probeert een beetje de kat uit de boom te kijken, maar op de een of andere manier blijken de eerst 5 á 10 minuten altijd chaos. Dan, na het nodige gevloek en getier, begint het wat beter te lopen en weet Driebergen de eerste speldenprikjes uit te delen. Driebergen weet elkaar redelijk goed te vinden, en Candia eigenlijk niet. Zij weten wel een aantal keer door te breken aan de linkerkant, maar gelegenheidslinksback Jelle weet dit keurig te pareren.
Na een kwartier schakelt Driebergen dan echt een tandje bij en weet zich keurig onder de semidruk van Candia uit te voetballen. De aanval begint aan de linkerkant en door een goede combinatie komt de bal bij middenvelder Kevin. Hij ziet stoomtrein Marco aan de rechterkant opstomen, wacht even want hij is er nog niet, en precies op het juiste moment geeft hij de bal op maat aan hem mee. Marco geeft een perfect voorzet waar Steven Berghuis nog jaloers op zou kunnen worden en schenkt de niet te missen kans aan Hidde. Het team houdt de adem even in, aangezien hij nogal wat niet te missen kansen heeft gehad dit jaar, maar dit keer was het angst om niets. Hidde kopt deze bal keuring binnen. FCD verdiend op 1-0 voorsprong.
We hadden al geconstateerd dat FCD een tandje had bijgeschakeld, maar dat het nog beter kon wisten de jongens zelf ook niet. Candia had helemaal geen idee wat er allemaal gebeurde aangezien zij in de fase na de 1-0 tot 5 min voor rust helemaal van het kastje naar de muur zijn gestuurd. De ene aanval nog oogstrelender dan de andere stierf helaas in schoonheid. Gelukkig wist Driebergen zichzelf in deze fase te belonen door de 2-0 binnen te schieten. Rook en Michel speelde de bal vakkundig rond tussen hen beide en een van de middenvelders die steeds in de bal kwam. Michel speelde de bal naar Rook en loopt zelf het middenveld op. Rook speelt de bal naar Pim, Pim laat weer vallen op Rook en hij geeft de bal mee op het middenveld naar Michel. Hij steekt de bal met buitenkantje voet precies in de loop mee op Mazlum, die vervolgens de bal geeft aan Hidde. Hidde pielt wat op de 16 en frommelt zich langs de verdediging waarna hij simpel de 2-0 kan binnen tikken. Tweede doelpunt voor Hidde deze wedstrijd. We hebben nooit aan hem getwijfeld.
Om het verslag niet al te eenzijdig te maken behoort er wel wat gezegd te worden over Candia. Feit is alleen dat zij in die periode eigenlijk niets deden dan de ballen vakkundig inleveren en, misschien wel het belangrijkste, hun ogen goed de kost gaven aan het oogstrelend voetbal wat door de Driebergse formatie op de mat werd gelegd.
Driebergen blijft dan doorgaan en zoeken naar de 3-0. Deze bevrijdende 3-0 valt ook wel, alleen dacht de grensrechter daar anders over. De bal wordt ingespeeld op gelegenheidsgastspits Maurice en die houdt de bal keurig vast. Hij heeft deze zomer zeker niet stil gezeten en is inmiddels een kleine 110 kg pure spiermassa en wat de verdedigers van Candia ook probeerde zij kregen de bal niet van hem af. Hidde ziet Maurice de verdedigers met twee vingers in zijn neus tegen te houden en rent op Maurice af. Mau geeft de bal mee aan Hidde die 1 op 1 niet faalt. 3-0 voor FCD. Zou je zeggen. Heel Candia dacht het ook en zij wilden de bal al uit het doel pakken en richting de middenstip rammen. Er was echter 1 dappere strijder met een vlag, die besloot even zijn momentje te pakken. Terwijl hij nog net niet werd uitgelachen door zijn spelers bleef hij fier overeind staan met de vlag, als John McClane die een vliegtuig binnen wilt halen. 22 spelers op het veld hadden gezien dat Hidde de bal kreeg voordat hij Maurice was gepasseerd maar de scheids ging toch even kijken wat de meneer met de vlag te melden had. We weten niet wat er in hun gesprek allemaal is besproken maar tot verbazing van alles en iedereen besloot de scheidrechters de goal af te keuren.
Inmiddels is het vijf minuten voor de rust en het akkefietje omtrent de vermeende buitenspelval begint zijn sporen na te laten bij de aangeslagen jongens van het 3de. Hiervan weet Candia de profiteren en zij weten binnen vijf minuten de achterstand recht te breien. De eerste was een overtreding aan de rechterkant van het veld op een metertje of 30 van de goal. Candia had niet veel, maar wat het wel had was lengte. Deze lengte wisten zij met deze vrije trap vakkundig te benutten en de boomlange spits wist simpel bij de tweede paal de 2-1 binnen te schieten.
De 2-2 was nog veel erger. Candia kreeg een ingooi halverwege de helft van Driebergen. Het hele middenveld staat nog steeds te koken van woede en is blind voor alles en iedereen. Candia neemt de ingooi, speelt twee keer rond op het middenveld en vogeltjevrij schiet hun centrale middenverlder vanaf een meter of 25 laag in het hoekje. 2-2 en de scheids blaast op zijn fluitje om de rust in de luiden. Half Driebergen nog schuimbekkend van woede naar de dug-out.
In de rust probeert iedereen elkaar tot rust te manen en vooral voor te borduren op die goede periode in de eerste helft. Na de wissels te hebben besproken was iedereen er weer klaar voor en kon er begonnen worden aan de tweede helft.
Driebergen begint redelijk aan de tweede helft met een licht overwicht. Candia, die proeft dat er misschien toch wel wat te halen valt krijgt ook een aantal kleine kansjes. Na ongeveer 10 minuten is het klaar met het aftasten en besluit Driebergen weer door te schakelen. Dit resulteert in kansen, veel kansen. Bedenk in uw hoofd; goh wat zijn dat veel kansen, vermenigvuldig dit aantal met 6 en dan heeft u ongeveer de helft van het aantal kansen wat het 3de heeft gekregen. Helaas bleek keer op keer de keeper de grote sta in de weg. Niet omdat hij zo goed was, hoewel hij best een aantal leuke reddingen had, maar vooral omdat alles wat Driebergen op goal schoot of kopte, recht op de beste man af werd geschoten. Zo zie je maar weer, een keertje niet afronden en dat zie je gelijk terug in het veld.
Tussendoor weet Candia nog 1 keer bijna op voorsprong te komen. Een voorzet vanaf hun rechterkant waait over alles en iedereen heen en beland pardoes op de lat. Aangezien het een bal op de lat is van de tegenstander dient dit keurig beschreven te worden in het verslag. Keeper Evers liet echter al direct melden, dat dit allemaal was ingecalculeerd.
Dan is er weer een flitsende combinatie via de achterhoede naar het middenveld en de bal wordt op maat meegegeven aan de opstomende Jelle. Bagdad blijft netjes onder de bal en roept dat hij vrij staat. Jelle besluit één man te passeren en vervolgens schreeuwt Bagdad dat hij vrij staat. Jelle besluit zijn actie door te zetten en Bagdad besluit de longen uit zijn lijf te schreeuwen dat hij nog steeds vrij staat. Nog steeds geen respons van Jelle. Terwijl Jelle zich meer en meer in het nauw kapt en draait besluit hij de nog steeds vrijstaande Bagdad dan eindelijk de bal te gunnen. Bagdad heeft hier inmiddels geen zin meer in. Als hij zegt spring horen de anderen te zeggen; Hoe hoog? Dus dat hij 36x om die bal moet schreeuwen dat gaat er bij hem niet in. Bagdad neemt de bal keurig aan, en besluit de bal vanaf een meter of 20 lukraak weg te rammen. U leest het goed, niet op goal schieten, geen voorzet en geen steekpass. Gewoon zoals je op straat loopt en besluit tegen een leeg blikje te trappen om even de frustratie weg te trappen. Deze frustratie zat Bagdad duidelijk diep. Bagdad kan namelijk niet tegen onrecht. Hij staat ook bekend als Recruiter by day en Crimefighter by night en laat de afgekeurde 3-0 nou net één van die dingen zijn die dit soort frustratie triggerd bij hem.
Terwijl de wedstrijd zijn einde nadert en een deel van de jongens in het blauw wit misschien de hoop al hebben opgegeven stuurt Pim Elmar nog weg met een splijtende pass. Zou het dan toch?! Elmar 1-1 op de keeper. Nu weten we dat dit soort situaties normaliter niet het beste bij de bonkige spits naar boven brengen, maar we laten ons graag verrassen. Elmar snijdt naar de goal en de keeper besluit uit te komen. Totaal onverwachts zet hij een sliding in die Elmar van zijn apropos brengt en daarmee is ook deze kans vakkundig om zeep geholpen. In de dying seconds van de wedstrijd krijg de thuisploeg nog een corner. Pim neemt deze corner en de bal vliegt richting Elmar. Waar we al eerder spraken over dat sommige situaties niet het beste bij hem naar boven brengen, geldt dat niet voor kopballetjes. El zijn kopspecialiteiten staan buiten kijf. Hij kan koppen met de snelheid waarmee Roberto Carlos kan schieten, weet daar soms curves aan te geven waar David Beckham jaloers op zou zijn en Elmar doet dit met ook nog eens met de uitstraling van een jonge David Hasselhoff. Zo ook deze kopbal. Hij torent boven iedereen uit en stuurt de bal snoeihard via een verdediger in de goal. Daar is dan eindelijk de bevrijdende 3-2. Driebergen juicht en bedenkt dat de derde helft zo een stuk leuker worden. Al snel beseffende dat die derde helft toch echt thuis op de bank gevierd dient te worden. In de loop van de dag stromen de, al dan niet trieste, foto’s van de eenzame biertjes in de groepsapp. Op naar de volgende wedstrijd, zaterdag uit tegen DOSC.
